Indonesië

Alweer bijna 6 weken weg en dit houd in dat ik afscheid moet gaan nemen van Indonesië. Het is absoluut een prachtig land waar ik met gemak de rest van mijn reis zou kunnen blijven en dan zou ik nog lang niet alles gezien hebben! Maar de andere landen in Azië trekken ook, dus dan moet ik gewoon maar een andere keer terug naar Indonesië om de andere onbezochte delen te zien ( geen vervelend vooruitzicht haha)

6 weken is niet zo lang, maar toch heb ik een hoop gezien en ervaren in de afgelopen weken..

Indonesië het land waar ik heb geleerd in de tweede week van mijn reis dat ik blijkbaar toch last kan hebben van heimwee. Wat heb ik mij zielig en alleen gevoeld! Ik zat op een prachtig eiland met niks anders dan mooie natuur om me heen en ik kon er helemaal niet van genieten, het enige waar ik aan dacht was dat ik helemaal niemand had om het mee te delen. Ik heb er zelf aan gedacht om naar huis te gaan. Maar opgeven is niks voor mij en zeker niet al naar twee weken! Dus de volgende dag ben ik naar een prachtig strand gegaan en heb daar ondanks dat ik me nog steeds een beetje zielig en alleen voelde een fijne dag gehad. Aan het einde van die dag kwam ik drie Duitsers tegen die me gelijk uitnodigde om s'avonds met ze te gaan eten en voor mij wilde regelen dat ik de volgende dag met hun mee kon met een snorkeltrip. Tijdens het eten bleek dat we uiteindelijk met een groep van 8 mensen aten. Dit was voor mij het begin dat ik mijn knop van zielig en alleen langzaam om kon zetten naar genieten van alles om me heen, alleen of samen met mensen die ik nog maar net ontmoet had.

Indonesië het land waar je niet gedachteloos over het trottoir kunt lopen. Zeer regelmatig zitten er grote gaten in het troitoir waar als je niet voor je kijkt zo in kunt storten!

Indonesië het land waar je je zeker op de eilanden waar minder toeristen komen je je haast een beroemdheid gaat voelen omdat er heel veel mensen met je op de foto willen.

Indonesië het land waar je als vrouw leert reageren op mister i.p.v. misses. He mister! How are you doing? He mister what's your name? He mister were you going? Haha dit zijn de zinnen die ik de afgelopen weken het meest heb gehoord.

Indonesië het land waar het geluid van de gemiddelde microlet (minibusje dat gebruikt wordt als openbaar vervoer) knetter hard aan staat. Zo hard zelfs dat soms als ze langs rijden je de bassen die uit de geluidboxen komen gewoon kunt voelen! En denk maar niet dat ze snachts het geluid zachter zetten, het geluidsniveau blijft onveranderd. Soms willen ze hun geluid nog wel eens iets harder aanzetten als je als blanke instapt. En vervolgens laten ze dan aan hun mede microletbestuurders weten dat er een blanke bij hun zit! Ik weet niet wat het is, maar dit is blijkbaar erg leuk haha

Indonesië het land dat ik toe kan voegen aan de landen waar ik heb gedoken. En het is absoluut een aanrader! Zeker National Park Komodo, wat heb ik hier genoten van al dat moois onder water!! Daar voelde ik me echt op en top gelukkig en onwijs dankbaar voor al het moois dat ik mag zien zowel onder als boven water!

Indonesië het land waar ik vrolijk door ben blijven gaan met mijn domme Davida acties. Dit begon al aan het begin van mijn tweede week toen ik zo stom was om mijn creditcard in een ATM te laten zitten. En aangezien ik hier pas na 5 uur achter kwam toen ik net op het punt stond om met de bus te vertrekken naar Karimunjawa kon ik hier toen niks meer aan doen. Ik heb m'n bus geannuleerd en heb mijn creditcard geblokkeerd. Met de hulp van mijn lieve vader heb we de volgende dag kunnen regelen dat mijn creditcard via DHL opgestuurd zou worden naar Bali. Dus na 1,5 week had ik gelukkig weer een nieuwe creditcard. De rest van mijn tijd in Indonesië ging gelukkig goed tot de laatste dag.. Ik deelde mijn taxi naar het vliegveld met een Duitser en toen vroeg de taxi-chauffeur naar welke terminal we moesten. Bleek dat de Duitser naar 2 moest en ik naar terminal 3. (Terminal 2 en 3 liggen zo'n 10 a 15 min uit elkaar.) dus eerst de Duitser naar T2 gebracht en vervolgens kon de taxi-chauffeur T3 niet vinden (ze waren bezig met een verbouwing dus niet alle wegen waren goed bereikbaar) Uiteindelijk na 20 min komen we aan bij T3. Ik opgelucht dat ik toch nog optijd op het vliegveld ben! Als ik de terminal inloop moet ik gelijk door de beveiliging, op het laatst bedenk ik me dat ik m'n tasje met paspoort, creditcard e.d. nog om heb, dus deze gooi ik als laatste op de band. Als alles door de beveiliging is pak ik al m'n spullen en haast ik me naar het bord waar de departes op staan. Alleen mijn vluchtnummer staat er niet op! Ik loop naar de info balie om te vragen wat er mis is. Blijkt dat mijn vlucht niet van Terminal 3 maar van Terminal 2 vertrekt, blijkbaar is de vluchtmaatschappij dit vergeten door te geven! Grrr. Gelukkig rijd er een shuttlebus dus na ong 15 mijn rijden we het terein van Terminal 2 op. Dan bedenk ik me ineens dat ik me niet kan herinneren dat ik mijn tasje met o.a. mijn paspoort van de band bij de beveiliging heb gehaald! en inderdaad ik heb m'n tasje niet bij me!! Als een gek regel ik een taxi terug naar Terminal 3. Daar aangekomen snapt de beveiliging eindelijk naar een aantal lange minuten dat ik kom voor mijn paspoort en gelukkig ik heb hem daar inderdaad laten liggen. Wat een opluchting!! Nu snel weer terug met een taxi naar terminal 2 en precies 1 uur voordat mijn vlucht vertrekt check ik in.. Ik weet niet waarom, maar gelukkig eindigen mijn lompe acties altijd goed. En daar ben ik natuurlijk heeel erg blij mee maar voorlopig wil ik toch maar proberen om ze niet meer uit te voeren!

Indonesië het land waar ik ontzettend heb genoten en een prachtig begin heb gehad van mijn reis. Gelukkig kan ik zeggen dat mijn heimwee helemaal over is en ik volop kan genieten van al dat moois om me heen! Tuurlijk mis ik mijn familie en vrienden zo af en toe wel, maar niet meer zo erg dat het ervoor zorgt dat ik niet kan genieten.. En ik heb het leuke vooruitzicht dat mijn ouders naar Cambodia komen in december! Maar nu eerst op naar een nieuw land, Vietnam! Ik kijk er naar uit om dit mooie land te gaan bereizen en te zien wat voor moois er daar allemaal te zien is.

Tot mijn volgende update!